Powervolleys Düren heeft zich gisteravond verzekerd van een plek in de Duitse bekerfinale. Het team van Luuc van der Ent was thuis duidelijk te sterk voor het ‘grote’ Friedrichshafen. Friedrichshafen is als club recordhouder van Duitse kampioenschappen en bekeroverwinningen, maar gisteren kon het in Düren geen vuist maken. De thuisploeg had - op het begin van de tweede en derde set na - duidelijk het betere van het spel en won in drie sets (25-19, 25-22 en 25-22). Vooral passend speelde het uitstekend en vanaf de servicelijn was de druk groot. Dat kwam mede door de serviceseries van Gevert en Van der Ent. Voor eigen publiek greep Düren zo een ticket voor de finale van de ‘Pokal’, die 26 februari in Mannheim zal plaatsvinden. De tegenstander is Berlijn, dat met 1-3 van Giesen won.

Van der Ent speelde de hele wedstrijd en maakte 3 punten (25% aanval en een killblock). Zijn grote bijdrage kwam zoals gezegd vooral vanaf de servicelijn.

Het zijn drukke weken voor de Nederlandse (ex-)internationals die in de Champions League spelen. Naast de nodige competitiewedstrijden moesten de teams ook vlak voor de kerstdagen nog in actie komen op het hoogste Europese toernooi. Allianz MTV Stuttgart speelde in eigen huis tegen de Turkse topclub Fenerbahce Opet Istanbul. De thuisclub, met Britt Bongaerts en Eline Timmerman in de basis, leek al snel op weg naar een stunt door verrassend de eerste twee sets te winnen (25-22, 25-23). Aan de hand van de 18-jarige Arina Fedorovtseva (31 punten) kwamen de gasten op gelijke hoogte, maar in de vijfde set ging de zege alsnog naar Stuttgart (18-25, 22-25, 15-10). Timmerman scoorde 11 punten (64% aanval). 

Zo'n 600 kilometer verderop stond ook een Duits-Turks onderonsje op het programma. Daar kwamen Sarah van Aalen, Hester Jasper en Fleur Savelkoel in actie tegen collega-international Nika Daalderop. In Potsdam zat er voor voor de thuisploeg geen stunt in tegen een Turkse topper. Ondanks dat Vakifbank Spor Istanbul pas net het WK voor clubs achter de rug had, waar het de zilveren medaille wist te behalen, moest het meteen alweer klaar zijn voor een duel in de Champions League. Door die korte aanloop speelde de Turkse landskampioen niet haar beste wedstrijd, maar dankzij de nodige punten van Daalderop (20 punten, 3 killblocks) gingen de drie punten weer mee naar Turkije (22-25, 33-35, 25-20, 21-25). Savelkoel (17 punten, 4 aces), Jasper (9 punten) en Van Aalen (3 punten) hadden ook een mooi aandeel in de wedstrijd. 

Net als Vakifbank moest ook Prosecco Doc Imoco Volley Conegliano kort na het WK voor clubs, dat het wist te winnen, alweer op pad voor de Champions League. Ondanks de eenvoudige overwinning op bezoek bij het Franse Volley Mulhouse (22-25, 14-25, 18-25) was er vanuit de spelersgroep van Conegliano, met onder meer Robin de Kruijf, kritiek op hun overvolle speelschema. Nadat ze op het WK voor clubs vier wedstrijden in vier dagen speelden, moest het 48 uur later alweer een 12-uur durende reis maken naar Frankrijk om opnieuw een wedstrijd te spelen. In het topvolleybal wordt er door prominente spelers en speelsters al een aantal jaar regelmatig kritiek geuit op de bomvolle schema's van de FIVB en CEV, iets waar in de komende seizoenen hopelijk ook verandering in gaat komen. 

Roeselare heeft ervoor gezorgd dat Maaseik voor het tweede jaar op rij niet in de Belgische bekerfinale staat. Tijdens de halve finale werd een uit- en thuiswedstrijd gespeeld voor een plek in het Sportpaleis in Antwerpen, waar 26 februari om de Beker van België gestreden wordt. Roeselare lootte inderdaad Maaseik, en aan de andere kant was het Menen tegen Waremme. In de heenwedstrijd wisten zowel Roeselare als Menen overtuigend te winnen. Roeselare won in eigen huis met 3-0 (25-16, 25-22 en 25-20). Menen deed dat met een nog grotere score (19-25, 8-25 en 14-25). 

Afgelopen zaterdag speelde Maaseik in de tweede set goed spel, maar na drie sets was de kwalificatie voor Roeselare binnen (12-15, 25-23, 17-25 en 18-25). Roeselare keert zo na de gemiste bekerfinale van vorig jaar weer in het Sportpaleis. De tegenstander is zogezegd Menen, dat na twee sets ten kosten van Menen de finale veiligstelde (25-16, 25-19, 31-33, 20-25 en 16-18).  

Robin de Kruijf en Nika Daalderop hebben met hun clubs Prosecco Doc Imoco Volley Conegliano en Vakifbank Spor Istanbul de finale van het WK voor clubs bereikt. De Kruijf won met Conegliano in de halve finale van de Braziliaanse club Gerdau Minas (25-12, 25-17, 25-21). Daalderop en Vakifbank waren in de andere halve finale te sterk voor Eczacibasi Dynavit Istanbul (25-21, 25-19, 25-23). Beide (ex-)internationals hadden in de halve finales een basisplek. De Kruijf scoorde 8 punten (2 killblocks) en Daalderop maakte 5 punten (1 ace). 

Op de tweede dag van het WK voor clubs zijn Anne Buijs en haar Braziliaanse team Dentil Praia Clube uitgeschakeld. Nadat het woensdag de eerste van twee groepswedstrijden verloor, moest het de wedstrijd van donderdagavond winnen om in het toernooi te blijven. Tegen de Italiaans landskampioen speelde Dentil Praia Clube niet slecht, maar moest het boven de twintig punten telkens de setwinst aan Imoco Volley Conegliano laten (25-22, 25-21, 25-21). Robin de Kruijf was de meest effectieve aanvalster van het veld (9 punten, 54% aanval). Buijs kwam als invalster een aantal keer binnen de lijnen en scoorde 1 keer. Conegliano is door de zege al zeker van een plek in de halve finales en strijdt vrijdag om de eerste plek in de poule met Eczacibasi Istanbul. 

Nika Daalderop en Vakifbank Istanbul verzekerden zich van de eerste plaats door ook de tweede groepswedstrijd in drie sets te winnen. Gerdau Minas uit Brazilië bood de Turkse topclub goed partij, maar kon geen setje afsnoepen van de regerend wereldkampioen (25-22, 26-24, 25-21). Daalderop speelde opnieuw de hele wedstrijd (7 punten, 4 killblocks). 

Vrijdag worden de laatste poulewedstrijden gespeeld en zaterdag gaat de strijd verder met de halve finales. Zondag worden dan de medailles verdeeld en wordt de wereldkampioen gekroond. 

Net als in de Challenge Cup kwamen ook een Europees niveau hoger een aantal Nederlandse speelsters in actie. Eén van de meest in het oog springende affiches was die tussen Galatasaray en Savino Del Bene Scandicci, het team van Yvon Beliën. Ook wel de nummer vijf van Turkije en de nummer vier van Italië, teams uit de twee beste competities van Europa. Toch bleek in de praktijk dat Scandicci een stuk beter was dan de Turkse thuisploeg en liet dat met name in de blokkering (17 om 5 killblocks) zien. Beliën had daar met vier killblocks een groot aandeel in de overwinning van haar team, dat nu op het randje staat van de volgende ronde (17-25, 19-25, 25-19, 12-25). 

SSC Palmberg Schwerin en Indy Baijens zijn ook hard op weg naar de achtste finales. In eigen huis won het met overtuigende cijfers van Zeleznicar Lajkovac uit Servië. Baijens was aanvallend op dreef en scoorde 8 keer (64% aanval) en hielp haar team aan een overwinning in drie sets (25-15, 25-21, 25-21). 

Er had nog een Nederlands onderonsje gespeeld kunnen worden tussen Hyke Lyklema, spelend bij het Tsjechische Dukla Liberec, en Lynn Blenckers van Pays d'Aix Venelles. Blenckers is herstellende van een blessure en zat daarom niet bij de wedstrijdselectie. Lyklema zag vanaf de bank haar team een goede wedstrijd spelen en verdiend winnen (25-17, 25-17, 25-23). 

In de zestiende finales van de Challenge Cup kwamen vier Nederlandse speelsters in actie om te strijden voor een plek in de volgende ronde. Marrit Jasper ging op met haar Franse club Neptunes Nantes op bezoek in Griekenland bij Maret Grothues en Panathinaikos. Beide passer-lopers hadden een basisplaats in de eerste wedstrijd van dit Europese tweeluik en het waren de gasten die het best uit de startblokken kwamen, mede dankzij vier killblocks in de eerste set. Daarna nam Panathinaikos, gesteund door de altijd fanatieke aanhang, het initiatief over. Vooral aanvallend (61 om 43) en aces (7 om 3) was de thuisclub sterker en ging het er met de volgende drie volgende sets vandoor (23-25, 25-18, 25-19, 25-17). Grothues scoorde 12 punten (44% aanval) en speelde passend zeer sterk (74% receptie). Jasper deed daar met 10 punten en 64% receptie niet veel voor onder. 

Nova Marring en Laura Overwater gingen met Asterix Avo Beveren naar Montenegro om te spelen tegen OK Herceg Novi. Aan de hand van uitblinkster Marring (23 punten, 4 killblocks) versloeg de Belgische club de thuisploeg in vier sets (16-25, 19-25, 25-23, 20-25). Overwater voegde ook nog eens 12 punten (44% aanval) aan toe. Volgende week staan de returns op het programma en kunnen de teams zich plaatsen voor de achtste finales. Grothues en Panathinaikos hebben dan aan twee sets genoeg, terwijl Jasper en Nantes in drie of vier sets moeten winnen. Marring en Overwater kunnen ook met twee sets zich plaatsen voor de volgende ronde. 

Het WK voor clubs is een prestigieus toernooi, al heeft het sinds de pandemie wel wat van haar glans verloren. Sindsdien zijn er geen Chinese landen meer die deelnemen en blijft de Aziatische inbreng beperkt tot een vrij anonieme club uit Kazachstan. Hoewel er nog wel twee Braziliaanse teams deelnemen, bleek dit WK de afgelopen jaren vooral een Europese aangelegenheid. Al acht edities achter elkaar staat er een Europese club op het hoogste schavot en in vier van die acht edities was het hele podium zelfs Europees. Dit jaar bestaat het toernooi uit zes teams die in twee groepen van drie een kleine groepsfase afwerken. Daarna spelen de nummers één en twee voor een plek in de finale en vervolgens om de medailles. 

Niet zo gek dat ook dit jaar de Europese clubs de favorieten zijn, iets wat ook bleek in de eerste groepswedstrijden. De winnaar van vorig jaar, Vakifbank Istanbul, won de eerste wedstrijd met gemak van Kuanysh Club uit Kazachstan. Nika Daalderop had een basisplek bij de Turkse topclub en deed met tien punten (2 aces) ook een duit in het zakje. Op alle fronten was Vakifbank beter dan Kuanysh Club en dat resulteerde in een ruime overwinning (25-15, 25-15, 25-17). Paola Egonu en Chiaka Ogbogu (15 punten) deelden de topscoorderstitel. 

Er was nog meer Nederlandse inbreng op de eerste avond van het WK voor clubs. Anne Buijs en haar Braziliaanse club Dentil Praia Clube kwamen in actie tegen die andere Turkse topclub Eczacibasi Istanbul, met onder meer de Servische superster Tijana Boskovic in de gelederen. Serverend en blokkerend was Eczacibasi oppermachtig en dat drukte zich ook uit in de cijfers (25-14, 25-15, 25-18). Buijs begon op de bank, maar kwam uiteindelijk in alle sets binnen de lijnen (5 punten). Boskovic werd met ruime afstand topscoorder van de wedstrijd (20 punten, 65% aanval). 

Kijk hieronder een samenvatting van de wedstrijd tussen Vakifbank Istanbul en Kuanysh Club.

In de elfde speelronde van de Serie A waren er wisselende resultaten voor de Nederlandse (ex-)internationals. Laura Dijkema is terug in de Italiaanse competitie en maakt het seizoen af bij CBF HR Macerata. In de wedstrijd tussen twee promovendi zat Dijkema voor het eerst bij de wedstrijdselectie. Het was Pinerolo, dat vorig seizoen ten koste van Macerata kampioen werd in de Serie A2, dat ook dit keer aan het langste eind trok (25-23, 11-25, 25-21, 15-25, 12-15). Dijkema kreeg twee korte invalbeurten. 

Juliët Lohuis speelde met VBC Casalmaggiore ook een vijfsetter tegen Busto Arsizio. Lohuis had een groot aandeel in de uiteindelijke overwinning met in totaal 15 punten (58% aanval, 3 killblocks), waardoor Casalmaggiore in de subtop blijft staan. Bovenin de Serie A maakt Imoco Volley Conegliano nog steeds de dienst uit. Dit keer won het in eigen huis in vier sets van Il Bisonte Firenze, al was dat wel met de nodige moeite (25-18, 20-25, 25-18, 28-26). Jolien Knollema (13 punten, 3 aces) speelde de hele wedstrijd, Robin de Kruijf (2 punten) kwam alleen in de tweede set kort in actie. 

Yvon Beliën won het Nederlands onderonsje met Kim Klein Lankhorst in drie sets (25-20, 25-22, 25-16). Klein Lankhorst kwam twee keer als invalster binnen de lijnen, Beliën speelde de hele wedstrijd (5 punten). Tessa Polder en Perugia waren niet opgewassen tegen het servicegeweld van Megabox Vallefoglia en gingen daardoor in drie sets onderuit. Polder scoorde 4 keer. 

Hekkensluiter van de laatste weken Tectum Achel heeft in de Lotto Volley League twee belangrijke overwinningen geboekt. Na zeven speelrondes stond het team van Tim Smit, Sam Gortzak en Dion Verweij nog steeds zonder winst op de laatste plaats. Maar vorige week werd thuis Guibertin met 3-1 verslagen en gisteren moest ook Waremme er met 0-3 aan geloven. Door deze zes punten komt Achel in totaal op zeven wedstrijdpunten en staat het op gelijke hoogte met Waremme. Officieel staat Achel nu zevende, omdat het een set minder heeft verloren. Zowel Sam Gortzak als Tim Smit (niet op het formulier, geblesseerd?) kwamen niet in actie. Dion Verweij daarentegen speelde beide wedstrijden en maakte respectievelijk 4 en 8 punten.

Het Roeselare van Michiel Ahyi is nog altijd ongeslagen. Ahyi is over het algemeen wisselspeler, maar afgelopen woensdag tegen Gent mocht hij spelen. Hij zette een geweldige pot neer. In de 0-3 overwinning maakte hij 20 punten (82% aanval, 4 aces en 2 killblocks). Jente de Vries maakte er aan de kant van Gent 9 (41% aanval, een ace en een killblock). Zijn team staat nog altijd knap derde.

Maaseik, de werkgever van Steven Ottevanger, staat tweede. In de laatste twee speelrondes werden Menen en Guibertin zonder puntverlies verslagen. Beide ploegen serveerden zoveel mogelijk op de Nederlander, maar van de 73 passes ging hij maar eenmaal in de fout. Hij houdt zich dus uitstekend staande. 

Robin Overbeeke speelde woensdag nog een sterke pot tegen Waremme (14 punten), maar zaterdag kon ook hij tegen Roeselare geen potten breken (5 punten in 2,5 set). Zijn Aalst staat nog steeds vijfde.