Robbert Andringa bevorderd tot kapitein van het ‘Groene Leger’

“De coach belde me in mei met de vraag of ik het zou willen. Ik was er positief verbaasd door, maar ook heel vereerd. Ik vind het wel tof. Behalve ooit eens een half jaartje bij Lycurgus ben ik nooit echt ergens aanvoerder geweest. Een buitenlander als aanvoerder komt ook niet vaak voor, zo heb ik me laten vertellen. Daar spreekt wel vertrouwen en waardering uit”, meldt de nieuwe Olsztyn-captain telefonisch vanuit Polen.

Hoewel de taal na drie seizoenen af en toe voor Babylonische spraakverwarringen blijft zorgen, kent de Nederlander weinig twijfel dat zijn troepen zijn commando’s zullen volgen. “Gelukkig spreken al mijn teamgenoten goed Engels. Maar inderdaad, de taal blijft wel moeilijk. Ik kan het Pools inmiddels wel redelijk verstaan, al heb ik niet de kennis om een uitgebreid gesprek aan te knopen. Meer dan de Poolse scheldwoorden ken ik niet…”

Tussen eind april en eind juni verbleef Andringa thuis in de Drentse hoofdstad om de accu opnieuw op te laden na de door het Covid-19 virus voortijdig afgebroken Poolse competitie. Met al een nieuw contract op zak kende hij niet de onzekerheid en stress van het moeten zoeken naar een nieuwe werkgever. “Het was mooi dat ik mijn contract zo vroeg kon verlengen. Niemand wist in die periode hoe het zou zijn. Ik was al in gesprek met de club. Na die corona-uitbraak is het eigenlijk in een soort van stroomversnelling terechtgekomen.”

Een zomer zonder verplichtingen kon de Oranje-international best bekoren. “Thuis zijn was een soort vakantie. Om familie en vrienden weer eens over een langere periode te kunnen zien, was wel fijn. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een zomer zonder volleybal heb meegemaakt. Twee jaar geleden was ik net geopereerd en ben ik ook thuis geweest. Maar dan heb je niet echt vakantie, dan ben je alleen maar met je herstel bezig.”

Andringa was hoe dan ook blij na een gedwongen pauze van bijna vier maanden weer de zaal in te kunnen. “Ik ben op 30 juni naar Polen teruggevlogen. Na een hele poos alleen te hebben getraind, was het wel weer leuk om met de groep te trainen. We trainen elke dag twee keer. Er is gekozen voor een rustige opbouw. Eerst hebben we alles zonder springen gedaan. Pas na twee weken zijn we weer voorzichtig gaan aanvallen. Binnenkort staan de eerste oefenwedstrijden gepland. Maar het is nog maar de vraag of die doorgaan, omdat er bij tegenstanders spelers positief getest zijn op Covid-19.”

Ook in het noorden van Polen blijft het coronaspook rondwaren, ondervindt de Drent. “Op straat vind ik het qua maatregelen wel meevallen. Wel is het zo dat in winkels of in het openbaar vervoer een mondkapje verplicht is. Ik vind het moeilijk te vergelijken met de situatie in Nederland. In Assen hield men best wel rekening met het social distancing en lette iedereen goed op die anderhalve meter afstand. Dat is hier wat minder. Hier zitten de mensen op terrassen dicht op elkaar. Het is niet zo dat ik angstig ben, maar ik zoek het ook niet op. Gelukkig valt het in deze omgeving mee met het aantal besmettingen. Dat speelt meer in grotere steden.”

In hoeverre het virus het verloop van sportieve evenementen in het Oost-Europese land dwarsboomt zullen voor captain Andringa en zijn manschappen de komende weken en maanden uitwijzen. “Bij onze trainingen mogen alleen de spelers de zaal in. Bij binnenkomst moet iedereen zijn handen desinfecteren. Onze trainingen zijn niet open voor publiek. Er is sprake van dat bij wedstrijden 50 procent van de hallen gebruikt mag worden. Bij ons zouden dan tussen de 1500 en 2000 toeschouwers welkom zijn. Hoe dat gaat en of het überhaupt mag, blijft afwachten.”

Over waartoe het verjongde Indykpol AZS Olsztyn in de Plusliga in staat is, kan de kersverse aanvoerder evenmin uitsluitsel geven. “Hoe sterk onze ploeg is moet nog blijken. Er zijn nog maar vier spelers over van vorig jaar. De spelers die zijn vertrokken zijn allemaal vervangen door jongere spelers. Qua ervaring hebben we dus wel wat ingeboet. Er hangt wel een heel andere sfeer. Vorig jaar was het wat negatiever en was er wat meer gezeik”, rept Andringa over een frisse wind die door de Uraniahal waait.