Nét geen halve finale voor Brouwer/Meeuwsen tijdens laatste Elite 16

Brouwer/Meeuwsen
Alexander en Robert kenden een sterke poulefase. Als groepshoofd stond in poule A tegenover Carracher/Nicolaidis (Australië), Ermacora/Pristauz (Oostenrijk) en Batrane/Bialokoz (Engeland). Een op papier gunstige poule, en de Nederlanders maakten de favorietenrol waar. Australië (21-14 en 21-16) en Engeland (21-18 en 21-17) werden met 2-0 verslagen. Tegen Oostenrijk moesten de Nederlanders wat dieper gaan, maar werd er in drie sets toch gewonnen (21-14, 18-21 en 15-11). Als winnaar van de poule kruiste het duo in de kwartfinale tegen de nummer twee van poule C Åhman/Hellvig, de jonge Zweedse mannen die het EK wisten te winnen.

Nederland begon de kwartfinale niet hoe het had gehoopt. Na de technische time-out in de eerste set had Meeuwsen moeite met de side-out en Hellvig pakte meerdere blokpunten. Brouwer/Meeuwsen had geen antwoord op het gevarieerde spel van Zweden en via 16-21 ging set één naar de Europees kampioenen. In de tweede set kwam Meeuwsen goed in zijn ritme en wist hij aanvallend betere hoeken te slaan. Ook serverend lukte het Nederland om Åhman/Hellvig flink onder druk te zetten en al snel werd duidelijk dat er een derde set zou komen (21-12).

De derde set was in tegenstelling tot de voorgaande sets mooi in evenwicht. Beide teams speelden zeer sterk in de side-out en lang ging het gelijk op. Op een stand van 11-10 pakte Meeuwsen een uiterst belangrijk blok, waardoor het gaatje twee punten werd. Maar kort daarna was het Hellvig die aan het net de 13-13 maakte. Vanaf dat moment kreeg Nederland een aantal wedstrijdpunten op rij (14-13, 15-14 en 16-15), maar deze werden weggewerkt. Op 17-18 was het Zweden dat matchpoint kreeg, maar ook deze werd niet benut. Lang was het stuivertje wisselen, totdat Åhman op 24-23 zijn kans greep. Na een bijzonder spannende set was het Zweden dat zich voor de halve finale wist te plaatsen. 

Brouwer en Meeuwsen sluiten het seizoen af met een vijfde plek tijdens de laatste Elite 16. In totaal pakten de Nederlanders in zeven Elite 16-toernooien vier medailles (driemaal zilver en eenmaal brons). Een zeer sterk seizoen dus van het duo dat inmiddels als 10 jaar samen op het hoogste niveau actief is.

Luini/Penninga
Voor Leon Luini en Ruben Penninga eindigde het toernooi in de groepsfase. In de lastige poule C werd de eerste pot van Ahmed/Cherif verloren (19-21 en 15-21). Een overwinning kwam er in de tweede poulewedstrijd, nadat Bello/Bello uit Engeland in de derde set met 15-12 verslagen werd. Helaas was het niet genoeg, want Åhman/Hellvig was in de derde pot met 14-21 en 17-21 te sterk. Een derde plek was dan ook niet genoeg voor een plek in de kwartfinale. In totaal speelden Luini en Penninga vijf keer een Elite 16, met als beste resultaat een vijfde plek in Hamburg. 

Boermans/Immers
Stefan Boermans begon het toernooi met een ingetapete enkel. In de wedstrijd tegen de jonge Fransen Canet/Rotar keken Boermans en Immers al snel tegen een achterstand aan. De Fransen liepen steeds een paar punten voor, maar op 17-20 serveerde Boermans Nederland terug in de wedstrijd (20-20). Toch ging set één met 20-22 naar Frankrijk na een fout van Immers. In set twee was zichtbaar dat de enkel van Boermans hem flink in de weg zat, maar toch speelde hij door. Via een ace zette hij zijn team zelfs op 17-14, maar het was niet genoeg. Vanaf 19-16 maakte Frankrijk vijf punten op rij en werd er met 0-2 verloren. Na het spelen besloot Boermans/Immers op te geven voor de rest van het toernooi. Op Instragram liet Boermans zijn geblesseerde enkel zien: