Jeroen Rauwerdink is weer thuis…en tekent een éénjarig contract bij Dynamo

Donderdagmorgen, 16 mei 2019. Jeroen Rauwerdink is weer thuis. Terug in Zeist waar zijn roots liggen. Eerst lid van de plaatselijke atletiekvereniging Fit, vanaf zijn tiende bij Cito, de volleybalclub. Aansluitend zes jaar bij Piet Zoomers Apeldoorn, en vervolgens was de 337-voudig international elf jaar lang op buitenlands avontuur gedurende het competitieseizoen: zeven jaar Italië, twee jaar Turkije en de laatste twee jaar bij Olympiacos in Griekenland. Diezelfde donderdag tekende Jeroen een éénjarig contract bij Draisma Dynamo in Apeldoorn. Daar waar hij als 16-jarige zijn topvolleybalcarrière startte. Ook wat dat betreft is hij dus weer thuis. Volleybalkrant.nl sprak de 33-jarige Rauwerdink in de week dat alles anders werd.

Afgelopen weekend keerde je terug vanuit Griekenland. Als Most Valuable Player van de play-offfinale én als landskampioen. Stoppen op je hoogtepunt?

,,Zo’n prijs is voor een sporter het ultieme. Je beste spel voor Olympiacos kunnen laten zien op het moment dat het er op aankomt.”

Hoe vertrek je bij zo’n club waar je twee jaar lang je ziel en zaligheid aan hebt gegeven?

,,Eigenlijk is het heel vreemd voor sporters. Je trekt acht maanden lang intensief met elkaar op, ziet elkaar meer dan je eigen familie. Je werkt naar één doel toe. Dan zijn de play-offs waarvan je niet eens weet wanneer die afgelopen zijn. En dan opeens is het seizoen voorbij. De dag erna pak je je tassen, geeft elkaar een hand en ziet elkaar misschien nooit meer terug.”

Dat was bij de Lange Mannen natuurlijk wel anders.

,,Ja, omdat je die ieder jaar weer tegen kwam. Je opgebouwde band met hen bleef juist wel bestaan.”

Je hebt in je lange, 16-jarige Oranje carrière natuurlijk met heel veel Lange Mannen gespeeld?

,,Inderdaad, ik startte toen Nummerdor, Görtzen en Schuil er nog waren. Toen kwam mijn generatie en vorig jaar speelde ik nog met jongens als Abdel-Aziz.”

En toen kwam vorig jaar. Je kondigde aan te stoppen bij Oranje.

,,Ik had in overleg met mijn vrouw besloten een punt achter Oranje te zetten en nog één jaar in Griekenland te blijven spelen. Mijn vrouw is 5 jaar meegeweest en mijn oudste zoon 3,5 jaar naar Italië en Turkije. Toen mijn oudste naar school ging kozen we voor Zeist als basis. We hebben dus de laatste 2,5 jaar apart gewoond. Op een gegeven moment zie je dat de balans steeds schever wordt en wil je meer verantwoordelijkheid voor je gezin nemen.”

Dat was geen makkelijk besluit?

,,Het was enorm moeilijk de keuze te maken om te stoppen bij het nationaal team. Het voelde alsof ik de andere jongens in de steek liet. De anderen vonden echter dat ik best een keer voor mijzelf mocht kiezen. Er was alle begrip voor. Dat maakte het wel een stukje makkelijker.”

Je sprak een clausule af met toenmalig bondscoach Gido Vermeulen?

,,In mei vorig jaar heb ik samen met hem op zijn zeilboot afgesproken dat hij beroep op mij kon doen als er een dringende noodzaak was. Ik zou daartoe hoe dan ook zorgen dat ik fit zou blijven in die drie zomerse vakantiemaanden.”

En toen belde Gido…

,,Ja, ik wandelde met mijn kinderen op een Franse camping naar het zwembad toen hij belde. Ik wist meteen waarom. Robbert Andringa had zojuist zijn middenvoetsbeentje gebroken en moest in het gips. Ik heb het besproken met mijn vrouw, en we werden beiden meteen enthousiast. Ik zou immers de week erop toch naar Griekenland gaan en nu werd het eerst Oranje. Ik ben mijn vrouw eeuwig dankbaar dat ik mijn passie steeds heb kunnen blijven uitvoeren.”

En als bonus dus een achtste plek op de WK

,,Ja dat was een hele mooie afsluiting. Eindelijk succes met Oranje op het WK.”

Wat beschouw je als jouw sportieve hoogtepunten van je carrière?

,,Ten eerste toen ik als 17-jarige bij Dynamo in de Europacup speelde. Ik vloog toen, alles lukte. Ook geweldig was de thuiswedstrijd met Olympiacos in de Europacup tegen Ravenna, in een basketbalhal voor 15.000 toeschouwers. Natuurlijk zijn de gewonnen finales om het landskampioenschap met Olympiacos me bijgebleven. Winst met 3-0 op Brazilië in de World League van 2010 of 2011 was heel mooi. En natuurlijk de WK van vorig jaar.”

Zie je de toekomst van Oranje zonnig in?

,,Ik hoop dat ze de stijgende lijn die we ingezet hebben met de WK voort kunnen zetten. Het team is nog zodanig jong, terwijl ze allemaal al op hoog niveau spelen. Het halen van de Olympische Spelen wordt heel lastig, maar voor de EK in eigen land zie ik zeker kansen op een top 4-klassering. Hoe dan ook hoop ik dat ze structureel mee kunnen doen op grote toernooien en conform doelstelling top 8-niveau halen.”

Wat voor (bonds)coach is Roberto Piazza?

,,Piazza ademt volleybal, hij leeft daarvoor. Bizar hoeveel hij weet. Hij vraagt ook de volle 100% van zijn team. Vorig jaar werd hij met Belchatow in de Poolse PlusLiga nog kampioen.”

Waarom kiest hij voor Nederland?

,,Hij ziet heel veel potentie in deze jonge ploeg. Zijn droom is met Oranje op de Olympische Spelen te verschijnen.”

Jouw studie krijgt nu voorrang?

,,Klopt ja, ik studeer Human Resource Management en wil daar nu mee door. Ik ga van juni tot oktober stage lopen bij de Nevobo. Toevalliggerwijs bleek Joop Alberda juist daaraan bij de bond behoefte te hebben.”

Je blijft toch ook nog wel volleyballen?

,,Inderdaad. Vanavond ga ik een éénjarig contract tekenen bij Dynamo in Apeldoorn. Als de competitie start loopt mijn stage net af.”

Heb je ambitie in de sport?

,,Als ik in de sport ga werken blijf ik redelijk in mijn comfort-zone. Ik ben juist ook benieuwd naar de wereld daarbuiten. Er zijn veel raakvlakken tussen het bedrijfsleven en de sport. Hoe is de organisatiecultuur, hoe is de teamsamenstelling en ook talentontwikkeling is belangrijk.”