Bij Oranje gaat het nu om de details

Wereldtop is Oranje al, met twee keer zilver op de EK's van 2015 en 2017 en vierde plaatsen op de laatste Olympische Spelen en op het WK vorig jaar. Die zomer plaatste de ploeg van bondscoach Jamie Morrison zich ook nog eens voor de Final Six van de prestigieuze Volleyball Nations League.

Om net dat ene stapje nog te kunnen maken naar de absolute top, gaat het volgens de staf van de volleybalvrouwen om de details. Dat is zichtbaar op de trainingen op Papendal. Maar het krijgt ook zijn beslag in alles wat zich buiten de trainingszaal afspeelt. Zo gaat een voedingsspecialiste van NOC*NSF zich de komende weken bezighouden met het voorbereiden van de vrouwen op het Olympisch Kwalificatie Toernooi begin volgende maand in Catania op het Italiaanse eiland Sicilië. Oranje speelt dan tegen België, Kenia en Italië om één ticket voor Japan.

Terwijl in eigen land de thermometer maar net de 20 graden aantikt, is het op Sicilië zeker tien graden warmer. Begin augustus is daar een temperatuur tussen de 30 en 35 graden maar heel gewoon. Morrison wil zijn ploeg goed voorbereiden op die andere omstandigheden. De voedingsdeskundige gaat de speelsters in de weken naar dit voor Oranje belangrijkste toernooi van het jaar prepareren met slushwater. Teammanager Marc de Haan vertelt: ,,Ze gaan dat water van ijsschilfers stapje voor stapje tot zich nemen, omdat dat het lichaam ook van binnenuit wat koeler maakt. Dat is lekker als je straks in die hitte moet spelen. Natuurlijk heeft die hal airco, maar als je lijf zelf toch heel warm is, heb je daar last van. In die periode gaan we wel goed scannen hoe ieder individudaar lichamelijk op reageert. We gaan ook een paar keer in de oude hal trainen omdat die warmer is. Straks speel je in een met duizenden supporters gevulde sporthal. Vooral tegen Italië heb je al die mensen tegen je. Daar moet je op voorbereid zijn. En zo moeten alle puzzelstukjes steeds beter in elkaar passen om straks optimaal te presteren.''

Als het echt om de punten gaat moet het natuurlijk toch in het veld gebeuren. Ook daar wordt op de dagelijkse trainingen op Papendal veel aandacht besteed aan de details. Net die paar centimeter hoger springen, de handen in de blokkering net iets anders plaatsen, de serve net iets strakker vlak voor de achterlijn plaatsen, de heupen ietsjes meer draaien om die perfecte servicepass af te leveren bij de setters. Die setters krijgen veel ballen te verwerken. Zoals de sprongset-up met één hand, voor de situaties waarbij de bal vanuit de pass net te veel op de netrand ligt om hem met twee handen te kunnen spelen. En als het spelverdeelster Britt Bongaerts dan lukt om zo'n éénhandige set-up achterover te spelen zodat haar aanvalster Nicole Oude Luttikhuis zonder blok vrij in kan timmeren, is het feest in het veld. Want dan weet iedereen weer waarom die details zo belangrijk zijn.