Achterhoek Orion kampioen na fabuleuze comeback

Het verschil tussen winst en verlies was zondagmiddag letterlijk een centimeter. Aan het einde van de derde set dacht heel MartiniPlaza dat het vierde kampioenschap op rij voor Lycurgus binnen was. De service van Frits van Gestel bleek volgens de arbitrage echter net uit te zijn. Achterhoek Orion won vervolgens de derde set en toonde, zoals zo vaak in de tweede helft van dit seizoen, enorme veerkracht. Met een ware thriller als gevolg. Joris Marcelis sloeg, met de laatste smash uit zijn carrière, het kampioenschap voor Achterhoek Orion binnen, dat de wedstrijd met 2-3 won.

Beide teams begonnen met dezelfde basisteams als vorige week. Dus met Hossein Ghanbahri voor Niels de Vries aan de kant van Lycurgus. Tot 8-8 liep het gelijk op. Op de service van Dennis Borst sloeg Lycurgus het eerste gaatje. Gaande de set slonk deze voorsprong gestaag. Een lange rally, waarbij Orion libero Rob Jorna de bal met de voet van bijna achter de boarding nog terug haalde, werd door Joris Marcelis afgemaakt. Een ace van Wessel Anker bracht de score terug tot 23-21. Maar een harde pipe aanval van Auke van de Kamp bracht Lycurgus op setpoint. Deze werd direct verzilverd, omdat Marcelis de bal uit sloeg (25-21).

Achterhoek Orion nam de tweede set het initiatief. Er ontstond snel een gaatje van 2-5. Maar langzaam snoepte Lycurgus de puntjes terug. Met name de routiniers Borst en Kooistra namen hun team bij de hand. In een korte tijd versprong de stand van 10-12 naar 17-13. Orion bleef vechten. Met name verdedigend speelde de Achterhoekers sterk. Met Jorna in het bijzonder, die veel ballen van de grond haalde. Van der Kamp en Kooistra kwamen er aanvallend niet goed meer door en Achterhoek Orion kwam terug tot 22-20. Een belangrijk blok van Kooistra en Borst bracht Lycurgus op 23-20. Uiteindelijk was het toch Auke van de Kamp die de tweede set binnen sloeg (25-22).

Vanaf set drie waren beide ploegen totaal aan elkaar gewaagd. Lange rally’s wisselde elkaar af en stand bleef gelijk opgaand. Joris Marcelis begon steeds beter in de wedstrijd te komen en werkte persoonlijk het eerste kampioenspunt voor Lycurgus weg. Kooistra zette zijn team vervolgens weer op matchpoint. De daaropvolgende service van Frits van Gestel waaide richting de achterlijn en daalde ineens. Even ontplofte MartiniPlaza en leek het een ace zijn. Scheidsrechter en lijnrechter beoordeelde echter anders. Lycurgus protesteerde maar bleef vervolgens bij de les. Het wist alleen het winnende punt niet te maken en op maar liefst 32-33 sloeg Kooistra de bal uit. Orion won de set met 32-34 en dit geweldige gevecht kreeg een vervolg.

Lycurgus coach Arjan Taaij greep in en wisselde Niels de Vries binnen de lijnen. De Vries viel goed in, maar het verschil tussen beide teams bleef minimaal. Marcelis ontving vroeg in de vierde set een rode kaart wegens protesteren, scoorde vervolgens de bal en kreeg de hoon van het merendeel van het publiek over zich heen. Achteraf misschien niet zo handig van het thuispubliek want Marcelis speelde daarna nog beter. Orion stond gedurende deze set vaak twee punten voor maar Lycurgus bleef ook vechten. De schrik kwam er aan het einde van de set goed in bij de bezoekers toen Marcelis eruit gehaald werd voor de service en behandeld werd aan de kant. Een punt later lag spelverdeler Pim Kamps op de grond na een blokkerende actie. Gelukkig voor Orion konden beide spelers verder. Marcelis scoorde het 24^ste punt voor Orion en zag Auke van der Kamp daarna een pipe uitslaan, wat wederom setwinst voor Achterhoek Orion opleverde (23-25) en resulteerde in een climax die deze finale verdiende.

De allesbeslissende vijfde set ging wederom gelijk op. Orion wisselde van kant met een voorsprong van 7-8 maar tot 13-13 kon er niemand met zekerheid zeggen wie er kampioen zou gaan worden. De Israëliër Shalev Saada, die de hele tweede seizoenshelft al heel belangrijk was voor Orion, zette de bezoekers op 14-13. Van der Kamp zag zijn aanval vervolgens verdedigd worden door Anker en zo kreeg Marcelis de kans om Orion de titel te bezorgen. “We hebben in aanloop naar deze finale wat Olympische beelden van 1996 terug gekeken. Daarin vertelt Ron Zwerver dat zijn hele carrière aan hem voorbij vloog voordat hij de winnende bal scoorde. Ik had precies hetzelfde. Een geweldig einde van mijn spelersloopbaan. We hebben als team gevochten en laten zien dat hard werken voor elkaar de belangrijkste kwaliteit is die je nodig hebt.” zo verklaart Marcelis voor de camera van de NOS na afloop van de wedstrijd.

Achterhoek Orion verovert zodoende de tweede landstitel in haar geschiedenis. Kamps was er in 2012 ook al bij. Ook hij stond vlak na de wedstrijd voor de camera van de NOS: “Toen was het een heel ander seizoen. Dit jaar schreef iedereen ons af halverwege en vervolgens hebben we in mijn ogen een unieke prestatie geleverd. Echt een teamprestatie. Ik denk dat we samen met Lycurgus hebben laten zien wat volleybal in Nederland allemaal te bieden heeft.”

Kooistra was direct na de wedstrijd direct duidelijk. “Ik sta hier met de verkeerde schaal in mijn handen. Volgens mij was het gewoon een ace van Frits van Gestel. Maar goed, wij hebben geen challenge systeem. Erg zuur voor het team. Ik neem in een schitterende ambiance afscheid van mijn spelerscarrière maar het resultaat had ik graag anders gezien.” Zo verklaart ook hij aan de NOS.