Werkelijke kracht Oranje blijft nog vraagteken

Zelfs na vier EK-wedstrijden is het nog steeds niet duidelijk wat de werkelijke kracht is van Oranje. Door de matige tot zwakke tegenstand in de poule en de wisselingen in de opstellingen van Jamie Morrison, is het ook voor de toekomstige tegenstanders gissen geblazen. En dat is precies wat Jamie Morrison wil.

Of de aanhang van Oranje en de toekomstige tegenstanders op dit EK het ware gezicht van Oranje krijgen te zien, blijft gissen. Ook al hunkert dit Oranje naar een aansprekende titel na eerdere zilveren medailles en 4e plaatsen op WK's en Olympische Spelen, het vizier is in dit stadium toch vooral gericht op de volgende Olympische Spelen in Tokio. En daarvoor zal toch eerst het Continentaal Olympisch Kwalificatie Toernooi in januari gewonnen moeten worden. Dat kan een reden voor Morrison zijn om het sterkste Oranje nog maar even niet binnen de lijnen te brengen. Tot nog toe heeft hij op het EK in elk geval voor die lijn gekozen en niet voor het creëren van meer vastigheid bij een vast basiszestal. Elke wedstrijd bracht hij een compleet ander team binnen de lijnen en liet dat team staan, ook als het even wat minder draaide.

Potentie

Voordeel van die aanpak is, dat alle internationals speeltijd krijgen. Voor de jonkies is het prettig om kennis gemaakt te hebben met de bijzondere omstandigheden van een groot toernooi. Voordeel is ook dat Morrison zelf een steeds helderder beeld krijgt van de potentie van al zijn speelsters. Trainingen maken al wel veel duidelijk, maar hoe ze mentaal in elkaar steken en omgaan met spanningen en druk blijkt pas bij het echte werk.

Wat speelsters als Anne Buijs, Lonneke Sloetjes, Robin de Kruijf, Maret Balkestein, Yvon Beliën en Laura Dijkema in hun mars hebben weet de Amerikaan na bijna drie dienstjaren in Nederlandse zo onderhand wel. Met eigen ogen heeft hij op dit EK kunnen zien dat jonge speelsters als Nika Daalderop, Britt Bongaerts en Juliët Lohuis in elk geval tegen wat mindere tegenstanders meer dan uitstekend meekunnen en ruime voldoendes scoren. Ook bij Celeste Plak ziet hij een ontwikkeling die hem zal bevallen. Waar ze in het nabije verleden nogal eens onbesuisd ballen ver uit of hard in het blok kon timmeren, lijkt ze dit toernooi meer met het hoofd te spelen. Ze kiest bij set-ups die niet helemaal lekker liggen, vaker dan voorheen voor slimme tipballen. Dat is ook bij Marrit Jasper een wapen dat met succes wordt gehanteerd en tegenstanders in verwarring brengt. En Nicole Koolhaas? Nicole Koolhaas is nog altijd de betrouwbare dienaar. Als een beroep op haar wordt gedaan, doet ze wat van haar wordt gevraagd. De ballen snoeihard door het midden rossen. En aan de lopende band killblocks produceren. Beide libero's Kirsten Knip en Myrthe Schoot doen nog altijd niet voor elkaar onder. Hij zou bij wijze van spreken met ienemienemutten kunnen bepalen wie de libero van dienst is. Dus wie van de twee ook speelt, daar gaat Morrison zeker niet wijzer van worden.

Welke opstelling Morrison morgen tegen Hongarije, momenteel nummer 5 in de poule, uit de hoge hoed tovert weten we om 18.00 uur. De laatste poulewedstrijd is live te zien bij Ziggo Sport. Een uur eerder beginnen Bulgarije en Finland hun gevecht om de 4e plaats in poule A. De winnaar treft Oranje op 1 september in de achtste finale. Er vanuit gaande dat Nederland die ronde moet kunnen overleven, gaan wepas in de kwartfinale (4 september) iets meer zien van het ware gezicht van Oranje. Dan is vermoedelijk Turkije of Servië de te kloppen ploeg.