Mijn Sloveense teamgenoot wil de Champions League winnen. Daarna stopt ze. Daarvoor is ze naar Baku gekomen. Ze speelde al bij clubs in Italië, Polen, Rusland en Frankrijk, maar die prijs ontbreekt nog. Dus dat is nu haar doel. En aan die missie doe ik mee, want we zijn tenslotte een team.
Vandaag (woensdag) is het zover! Een vreemde dag. Normaal staan Myrthe, Robin en Judith aan mijn kant van het net, maar nu even niet. Vanmiddag om 15.00 uur (Nederlandse tijd) spelen we de eerste wedstrijd in de Champions League, tegen Dresdner SC. Net als wij, heeft ook Dresden een Nederlandse kolonie in de ploeg. Straks speel ik dus niet samen met, maar tegen mijn eigen Oranje teamgenoten. Best vreemd. Het is ook moeilijker om tegenover speelsters te staan die je heel goed kent. Ik vind dat lastiger spelen dan tegen onbekenden. We zullen zien wie er het beste mee om kan gaan.
Bovendien zit er nog wat extra druk op deze wedstrijd. Onze start van de nationale competitie verliep niet helemaal zoals wij gewild hadden. En al helemaal niet zoals onze president het graag wilde. De eerste competitiewedstrijd verloren we namelijk. Tegen Igtisadchi Baku, dat de basis van de nationale ploeg van Thailand heeft gekocht, gingen we met 1-3 onderuit. Zij speelden een super snel spel en wij hadden ons daar niet goed genoeg op voorbereid. De president van de club vond het allemaal niet best. En dat is nog zacht uitgedrukt. Na drie sets heeft hij woedend de hal verlaten. Winnen moeten we! Als je verliest ontstaat er hier gelijk een hoop rumoer in de club. Stiekem lach ik er wel om. Dan komt toch mijn nuchtere, Achterhoekse mentaliteit naar boven. Er zijn toch ergere dingen in het leven dan het eerste wedstrijdje van het seizoen verliezen?!
Tegen Dresden kunnen, en moeten we vanmiddag revanche nemen. Natuurlijk hoop ik dat we het Duitse team met goed spel kunnen verslaan. Dat zal niet gemakkelijk worden. Zij hebben veel kwaliteit in de ploeg en beschikken uiteraard over de Duitse mentaliteit. Doorgaan tot het gaatje, dat kunnen ze. Dus moeten wij het zeker niet op een spannende vijfsetter laten aankomen.
Maar we gaan er voor zorgen dat we beter zijn en winnen. Zodat de president van de club blij en tevreden is, en we de eerste stap zetten richting de Champions League-finale. Zoals mijn Sloveense teamgenootje dat graag wil. We zijn tenslotte een team.
Caroline Wensink
Lees meer over:
Plaats een reactie
reacties: