Twente'05 verliest van Next Volley

Als makke schapen lieten we ons naar de slachtbank leiden. We hebben van ons zelf verloren. Daar waar we vorige week in de beker onze tanden en een redelijk niveau lieten zien, was het team zaterdagavond op de Zuidkamp geen schim van zichzelf.

Natuurlijk is het zo dat belangrijke spelers er niet waren, Lee Horsey zat in Zwitserland, Bas Oude Alink was niet inzetbaar. Daartegenover stond een Rinke Olthof, die bereid was om de spelverdeling over te nemen.

In dit soort situaties kun je maar één ding doen en dat is keihard werken. We zouden Rinke zoveel mogelijk helpen, was de afspraak. We zouden de ingeslagen weg vervolgen. We zouden…………..

In de 1e set stonden we binnen no time met 5-1 achter. Next Volley begon fris en fruitig. De eerste 3 ketsers lagen al achter ons, de kopjes gingen al naar beneden. Time-out dus. We komen sterk terug en op 10-10 hebben we de achterstand ingehaald.

We trekken door en iedereen pakt z’n punten mee. Totdat we boven de 20 komen, In één opslagserie van 5 punten staan we in plaats van ver voor ineens achter met 23-21. Een kans die de ploeg van Michiel de Ruyter zich niet liet ontnemen.

De teleurstelling is dermate groot, dat we op dat moment de wedstrijd al verloren geven. Niets lukt, de pass vliegt al kanten op. In de verdediging vallen de ballen zo maar op de grond. Fouten worden moeiteloos geaccepteerd. Slachtoffer van dit alles wordt Pim Heurman. Doordat bepaalde mensen niet functioneren, wordt hij de dupe van de omzettingen. Het haalt allemaal niets uit. Gelaten zien we dat Next Volley de 2e set moeiteloos met 25-13 binnen haalt.

Dan verwacht je een Twente’05 dat op staat. Helaas blijkt niets anders waar. Opnieuw heel snel een achterstand van 5-1. Opnieuw weten we terug te komen. Tot het 2e deel van de set begint. De ballen vallen waar ze niet moeten vallen, de serve druk valt weg en Next Volley waant zich in een oostelijke speeltuin. Belangrijke mensen gemist, natuurlijk, onze aanjagers faalden dit keer of waren afwezig. Maar dan nog moet je er wel voor gaan. Blijkbaar was de druk te groot en konden we er niet mee om gaan. De constatering kan dan ook niet anders zijn dan: gewogen en te licht bevonden.

De progressie blijft te lang uit, de jonge spelers ontwikkelen zich wel, maar te langzaam. Oudere spelers kunnen niet altijd trainen. Eigen fouten worden gemakkelijk geaccepteerd, de selectie is te smal, zodat er weinig tot geen mogelijkheden zijn om te wisselen. Mentaal zijn we niet vaardig genoeg. Dan kom je in de hoek waar de klappen vallen. Het enige wat we kunnen doen is iedere training werken om beter te worden. De fouten er uit halen, elkaar de waarheid zeggen en meer van elkaar eisen. We gaan een reeks interessante wedstrijden tegemoet, waarin we mogelijk een tegenstander kunnen verrassen. We ontmoeten 2 ploegen van de top drie; zaterdag Cito in Zeist, daarna komt Inter Rijswijk op bezoek en als laatste het toetje, de bekerwedstrijd tegen Lycurgus. De ploeg die afgelopen weekend oud topdivisieploeg Taurus Houten van de vloer veegde. Hopelijk kan Bas Oude Alink zaterdag weer mee doen, Lee Horsey is er niet bij, hij is nog in Zwitserland en ook middenman Lex Slaghekke is de komende twee maanden niet aanwezig, vanwege een stage in de Oostenrijkse Alpen.

Henk Goor

Bron: Twente '05