Tessa Polder kent haar rol bij Oranje

Leuk is het niet, elke wedstrijd weer op de bank beginnen en hopen dat je je puntjes mee kunt pakken. Tessa Polder (woensdag werd ze 21) heeft misschien wel de allermoeilijkste rol in Oranje. Ze mocht op het WK in Japan alleen in de wedstrijden tegen Kameroen en Mexico even het veld in. Tegen Kameroen kwam ze er in de derde set in en kwam tot één blokpoging en twee keer serveren. In de wedstrijd tegen Mexico hetzelfde recept, dit keer met één aanval en één serve.

Tegen volleybalkrant.nl vertelt de middenaanvalster uit Capelle aan den IJssel hoe ze daar mee om gaat. ,,Natuurlijk hoop je op meer en is het lastig. Vooral omdat die enkele keer dat je er dan inkomt, je er meteen moet staan. Maar ja, ik weet ook dat we hier niet zomaar op een oefentoernooitje zijn. Dit is wel het WK en dan telt maar één ding, het teambelang en winnen. Ik snap daarom de keuze van de trainer wel om voor de op dat moment beste middenaanvalsters  te kiezen. Hij wil ook dat het team in de loop van het toernooi ritme krijgt.''

Op de vraag of vóór het vertrek naar Japan voor haar al duidelijk was wat haar rol in Oranje zou worden op het WK zegt Polder: ,,Jawel, je hebt natuurlijk je voorbereiding, de trainingen, toernooien, oefenwedstrijden. En Jamie is daar ook heel open en duidelijk over. Maar dat neemt niet weg dat je heel graag wilt spelen, want je bent daar toch een hele zomer hard voor aan het trainen.''

Gedurende het toch al zo zware toernooi met veel wedstrijden waren er wel momenten dat Polder extra hoop had dat ze wat speeltijd zou krijgen. ,,Ja, in zo'n wedstrijd als tegen de Dominicaanse Republiek bijvoorbeeld. Die wedstrijd liep het heel goed en we wonnen met overmacht. We kwamen in alle sets al snel op een flinke voorsprong en dan hoop je natuurlijk dat je wat speeltijd krijgt. Dan baal ik ook wel echt als dat niet gebeurt. Maar ik ga dan niet naar de trainer om te vragen waarom hij mij niet erin wisselde bijvoorbeeld. Je weet meestal wel waarop keuzes zijn gebaseerd.''

Polder, in clubverband komend seizoen spelend bij Duits kampioen Schwerin, is natuurlijk net zo blij als haar teamgenoten met de goede resultaten op het WK. ,,Toch is de beleving wel anders als je veel speelt. Maar ik weet dat ook ik bijdraag aan dat teamresultaat. We vormen een enorm hecht team, hebben lang samen getraind. Elkaar beter maken, dat is waar het om gaat. Iedereen gunt elkaar ook het beste. Je moet gewoon knokken voor je plek en laten zien dat je beter bent. Zo werkt het in een teamsport op topniveau nu eenmaal.''

Polder is niet de enige die weinig speeltijd krijgt. Ook Nicole Oude Luttikhuis zit veel op de bank. Zij wordt nog wel eens ingebracht om de blokkering van Laura Dijkema even over te nemen. Min of meer vaste wisselspeelsters Britt Bongaerts, Celeste Plak, Marrit Jasper en Myrthe Schoot komen wat vaker aan de bak. En het kan ook zomaar ineens omdraaien. Zo was Nicole Koolhaas in het begin van het toernooi voor Morrison vaste keus op mid naast Yvon Beliën. Inmiddels heeft Juliët Lohuis in de laatste drie wedstrijden die rol van haar overgenomen.

Het toernooi komt nu in een beslissende fase. In de eerste twee rondes won Oranje 8 van de 9 wedstrijden. Alleen van Brazilië werd verloren (2-3). Zondag begint de derde ronde. Daarin moet Oranje het opnemen tegen China en USA. Deze ploegen spelen zondag tegen elkaar. Oranje treft maandag eerst de huidige wereldkampioen USA en een dag later Olympisch Kampioen China. Polder over het vervolg van het toernooi: ,,China verloor tot nog toe net als wij één keer (tegen het ongeslagen Italië- red.) en USA verlooer zelfs twee keer en won twee keer met 3-2. Ze zijn dus te verslaan. Het worden mooie en spannende wedstrijden. Als team geloven wij nog steeds dat een medaille voor ons realistisch is.''