Sliedrecht Sport schaamt zich diep, maar kijkt vooruit

Op de dag dat alle relaties van onze hoofdsponsor Rabobank waren uitgenodigd voor een spectaculaire avond topvolleybal, heeft Sliedrecht Sport heren 1 de slechtste wedstrijd van het seizoen gespeeld.

Voor een goed gevulde sporthal de Stoep met een tribune vol (potentiële) sponsors lieten de mannen van Arie van Wolferen zich de kaas van het brood eten door hekkensluiter VC Sneek.Een absolute wanprestatie, zo stond er in de krant geschreven. Zo voelde het ook voor de spelers.Stuk voor stuk schaamden zij zich voor het vertoonde spel en de machteloosheid die het uitstraalde.

Na toch een redelijke reeks wedstrijden, waarin van Taurus, VoCASA en Next Volley werd gewonnen, was deze nederlaag totaal niet verwacht. Sliedrecht Sport zat goed in haar vel, ondanks de nog altijd aanhoudende blessures. Was dit de collectieve offday waar in de sport zo vaak over gesproken wordt? Of is het spelen om plaats 5 en 6 dusdanig oninteressant dat de spelers zich er niet meer voor op kunnen laden? Spelers en staf hebben het weekend de tijd gehad om te verzinnen waar het aan heeft gelegen. Voornamelijk bij ons zelf, want Sneek is nu echt niet de topclub waar iedereen van kan verliezen. 

De grootste wapens van het team: 

-Service. Liep totaal niet. De mannen van Arno van Solkema hadden totaal geen moeite met de services van de Sliedrechters. 
-Passie. Als niks lukt en de sporadische goede acties worden vervolgd met een domme fout, is het bijzonder moeilijk om met passie te spelen. De mannen hebben het tij niet weten te keren.
-Passing. Ver onder de maat. Te veel directe passfouten of aces om de oren gekregen. De passes die niet direct een punt opleverden waren lastig te belopen voor de beide spelverdelers. Als de 3 grote pijlers van het Sliedrechtse spel wegvallen worden alle volgende acties automatisch bemoeilijkt. Spelverdelend en aanvallend kon het gebrek aan passing en servicedruk niet compenseren. Er was niemand bij machte om het tij te keren. 

Hiervoor schamen wij ons diep. 

Streep eronder.

We kijken vooruit. De afsluiting van het seizoen staat voor de deur. En wat voor afsluiting!2 prachtige weken in het vooruitzicht! Voor velen is het (voorlopig) laatste seizoen in heren 1 aangebroken. We nemen afscheid van een fantastische hoofdtrainer, die ons de laatste 3 seizoenen bij de hand heeft genomen. Niet alleen bij de hand, maar ook een hoofdtrainer die wij allen in ons hart hebben gesloten. Arie van Wolferen is aan zijn laatste 2 wedstrijden als hoofdcoach bezig en wat wil deze fijne man dit lekker afsluiten. Samen met Marc Dronkers, welke ook na (bijna) 3 jaar dienst afscheid neemt, heeft hij de basis gelegd voor een prettige omgeving voor allerlei soorten volleyballers om zich te ontwikkelen op hun eigen manier en op hun eigen tempo. Arie heeft aan Reijer Kros in al die jaren een geweldig klankbord gehad die hem wegwijs maakte binnen de club, zijn steun en toeverlaat was op vele fronten. Ze kunnen eigenlijk niet zonder elkaar. Reijer stopt dan ook als teammanager van Heren 1.
Maar er zijn ook spelers, waarvan we nu al weten dat deze niet meer te bewonderen zullen zijn binnen de lijnen van het centrecourt. 

Lucas Vermeulen, de jonge, talentvolle, en bovenal zeer goed ontwikkelde spelverdeler heeft voor 2013/2014 de voorkeur gegeven aan zijn studie. Trouwe dienst van 3 jaar.

Niek de Bresser, al tijden tobbend met nare blessures, neemt ook afscheid. Fit worden is het devies, op welk nivo dan ook. Niek was met zijn niet te blokkeren rechterschouder een uitstekende passer/loper, paste als geen in ander in de Sliedrechtse volleybalfamilie en is zich in 2 jaar meer dan thuis gaan voelen.

Gert-Jan Toonen, met 8 dienstjaren een van de meest trouwe spelers van heren 1 van de afgelopen decennia. Verlaat het schip niet helemaal, maar wordt assistent trainer. Een moeilijke switch, daar hij veel van zijn teamgenoten gaat trainen en begeleiden, maar de manier waarop hij zich de afgelopen jaren als nestor van het team heeft geprofileerd, laat zien dat hij begaan is met het opleiden van jonge volleyballers.

Frank Vlot, ook voor hem geld dat hij de afgelopen jaren vaak tobde met blessures. Vooral zijn enkel heeft het vaak moeten ontgelden. Diverse operaties, gipssessies en krukloopwedstrijden later zal ook hij zich volledig moeten gaan focussen op zijn herstel. Maar ook op het vaderschap, waar hij natuurlijk veel energie en plezier uit zal halen. Frank heeft met 9 jaren in heren 1 een fantastische carrière in de hoofdmacht van Sliedrecht Sport gehad. 

Al deze mensen, spelers en staf, willen het seizoen fantastisch afsluiten. Positief terugkijken en vooral niet met een nare smaak op 20 april elkaar voor de laatste keer een hand geven. 

Aanstaande zaterdag is de kans op een waanzinnige wedstrijd. In een heerlijke ambiance in Rijssen heeft Sliedrecht Sport de eer om Rivo Rijssen van het kampioenschap af te houden. De mannen hebben aan een 3-1 of 3-0 overwinning genoeg om kampioen te worden. Het wordt hoe dan ook feest in Rijssen. Bij verlies, is er groot feest bij de sympathieke kampioen en zal het hele dorp dit mee willen vieren. Bij winst voor onze mannen, zullen de Sliedrechters dit willen laten weten ook in de Reggehal. Het wordt nog een lastige keuze om zaterdagavond te beslissen waar ze een kampioensfeest mee gaan vieren. In Rijssen, bij onze oranje vrienden, of in Sliedrecht, bij onze lieve dames…

De absolute eindshow, welke u niet mag missen, vindt echter op 20 april plaats. Op weer een SUPERSATURDAY, met om 17.30 de “afscheidswedstrijd” van Heren 1 tegen NVC uit Nieuwegein.

Heren 1 heeft wat goed te maken aan het thuispubliek, welke we dit seizoen zo vaak op de banken hebben gekregen. Heren 1 moet ook afscheid nemen. Van enkele zeer gewaardeerde, loyale en bovenal fantastische volleybalvrienden. Dat mag u niet missen. Heren 1 wil ook op een fantastische manier afscheid nemen van u als publiek, wat ons die seizoen door vele moeilijke thuiswedstrijden heen heeft geholpen.

Wat is het keer op keer toch weer genieten om te volleyballen voor zo’n geweldige hal vol volleybalgekken! Wij kijken er naar uit. Met een lach en een traan.

Tot dan. Roy Kroon