Schoot: ,,Nog nooit zo dicht bij OS"

Myrthe Schoot en haar koffer. Het klinkt als een meisjesboek, waarin de Oranje libero avonturen beleeft over de hele wereld: Istanboel, Moskou, Bakoe. Het nieuwste hoofdstuk speelt zich de komende weken af in Tokio. Daar mag het boek echter niet eindigen, maar wordt er toegewerkt naar het hoogtepunt: Rio de Janeiro.

Koffer
Hoewel Schoot al drie jaar haar thuis heeft in Dresden, leeft ze vooral uit haar koffer. Niet alleen is ze dit clubseizoen weer heel Duitsland doorgereisd, maar sinds het EK in eigen land speelde Schoot ook wedstrijden in Istanboel, Wroclaw, Bakoe, Ankara en Moskou.

Tussendoor stond Schoot in november en december vijf weken langs de kant met een meniscusblessure. ,,Maar ik vergeet af en toe dat ik geblesseerd ben geweest. Ik heb zoveel wedstrijden gespeeld", vertelt Schoot die sinds de winterstop weer fit is. ,,Ik heb het herstel goed opgebouwd bij Oranje in aanloop naar het OKT in Ankara en het is daarna steeds beter gegaan."

32 wedstrijden
Dit kalenderjaar speelde Schoot al 32 wedstrijden met Oranje en Dresdner SC. De afgelopen weken waren helemaal hectisch. In de strijd om het Duitse landskampioenschap werden de laatste vier duels van de best-of-five in negen dagen afgewerkt en dat betekende twee keer naar Stuttgart en weer terug naar Dresden: één keer met de bus en één keer met het vliegtuig.

Het was het allemaal waard, want maandag volgde de derde landstitel op rij. ,,Het is heel speciaal en gaaf dat we voor de derde keer kampioen zijn, maar vooral om het de eerste keer is dat ik de dubbel hier win. Het is moeilijk om het hele jaar goed te zijn. Je wilt overal pieken, dus het is knap dat we twee prijzen hebben gewonnen."

Veel tijd om het te vieren was er niet bij, vertelt Schoot ,,Na de wedstrijd dacht ik: ik moet over vier uur thuis zijn. Ik dacht: we moeten door. Met het team hebben we even kort het seizoen afgesloten, maar om half vier 's nachts zat ik al in de taxi naar het vliegveld. Zonder slaap was ik thuis en anderhalve dag later stond ik alweer op Papendal een krachttraining af te werken."

Wakker worden
De 27-jarige Winterswijkse heeft het er allemaal voor over met de Olympische Spelen in zicht, al is ze wel waakzaam: ,,Het voelt absoluut niet dat de kans groot is, maar eerder dat we nog nooit zo dicht bij de Spelen zijn geweest. Als we slecht spelen kunnen we van iedereen verliezen in Tokio, maar als we goed spelen kunnen we ook van iedereen winnen. Iedereen is er in ieder geval klaar voor."

Schoot heeft veel zin in het OKT, ook al was ze het afgelopen interlandseizoen geen eerste keus voor de liberopositie. ,,Ik ben niet bezig met een strijd. Het gaat mij - net als de rest - erom dat we ons als-je-blieft kwalificeren voor Rio. Iedereen is daar ook voor nodig."

De volleybalsters hopen dan net als de Nederlandse handbalsters zich voor de Spelen te plaatsen. ,,Ik heb ook de waterpolovrouwen gevolgd en hun reacties gezien toen ze het niet haalden. Dat gevoel wil ik niet hebben. Ik wil net als de handbalsters die enorme ontlading ervaren. Ik kijk uit naar de dag dat we wakker worden en we het gehaald hebben."